Poszukiwania pracy w pierwszej kolejności trzeba rozpocząć od sporządzania kompletu właściwych dokumentów aplikacyjnych. Niezbędne będzie bez wątpienia CV, czyli życiorys, który ma zaciekawić naszą kandydaturą. Przy tak dużej skali bezrobocia oraz ogromie ludzie chcących znaleźć interesujące zajęcie zawodowe wysyłane Curriculum Vitae powinno być idealne. Jak je napisać?

Podstawą CV, niezależnie od tego, do jakiej instytucji czy podmiotu gospodarczego je ślemy, a także bez względu na stanowisko, na jakie aplikujemy, musi być ujęcie najistotniejszych informacji, jakie dla potencjalnego pracodawcy mogą się okazać przydatne i zgodne z jego wymaganiami oraz oczekiwaniami. Zaczynamy od przekazania głównych danych na swój temat. Będzie to zaledwie kilka faktów takich jak imię i nazwisko, numer telefonu, adres zamieszkania, obywatelsko i e-mail. Umieszczamy je na samej górze, w lewym rogu. Po przeciwnej stronie, na prawo, wklejamy swoje zdjęcie. Ważne jednak, aby fotka była aktualna i poważna. Jak to rozumieć? Otóż nie dołączamy do CV skanu fotografii z wakacji, tylko typowe zdjęcie do dowodu, ewentualnie paszportu. Musi być ono profesjonalne a nie amatorskie. W obrębie życiorysu wydzielane są natomiast rozmaite kategorie takie jak Edukacja/Wykształcenie, Doświadczenie/Kariera zawodowa, Hobby/Zainteresowania/Pasje, Umiejętności/Zdolności, Kursy/Szkolenia. To, jak sobie poszczególne działy nazwiemy nie ma w zasadzie większego znaczenia. Podkreślmy jednak wszystko to, czym możemy się pochwalić na swój temat. Warto natomiast zachować odpowiedni porządek, a mianowicie zacznijmy od edukacji.

Wymienianie szkół, jakie ukończyliśmy dobrze byłoby zacząć od szczebla średniego – szkoła zawodowa, liceum ogólnokształcące, technikum. Nie przesadzajmy z akcentowaniem gimnazjum czy podstawówki, do których uczęszczaliśmy, bo z perspektywy przyszłego szefa jest to raczej mało poważne, dość śmieszne i nic niewnoszące. Na tym etapie nie byliśmy przecież w stanie wypracować jakichkolwiek umiejętności, które mogłyby się okazać przydatne w realizacji obowiązków wynikających z charakteru pracy, o jaką się staramy. Kiedy natomiast wymieniamy szkołę średnią, warto dodać również profil, na jakim prowadzone były zajęcia. Jest to istotne zwłaszcza wtedy, kiedy pokrywa się on z naszym dalszym kierunkiem kształcenia. Przykładowo – 25-latek wpisujący w CV liceum ogólnokształcące o profilu informatyczno-matematycznym, który po zdaniu egzaminu maturalnego podjął naukę na studiach z zakresu informatyki ma większe szanse na otrzymanie pracy w charakterze programisty, bowiem z jego CV wyraźnie wynika, że od wczesnych lat specjalizował się ściśle w jednej dziedzinie. Przy każdej placówce, jaką wymieniamy musimy podać jej dokładny adres i numer, aby było konkretnie wiadomo, o które technikum czy zawodówkę nam chodzi. O wykształceniu i doświadczeniu konieczne jest pisanie w odwrotnej kolejności chronologicznej, to znaczy, że zaczynamy od tego, co pojawiło się na naszej ścieżce zawodowej najpóźniej i idziemy w górę.

Jeżeli chodzi natomiast o kwestię doświadczenia, to zacznijmy już od praktyk zawodowych czy studenckich. Mają one szczególne znaczenie zwłaszcza dla tych, którzy nie mają jeszcze, czym pochwalić się w swoim CV. Dzięki temu nawet u tradycyjnego kujona, który nie miał czasu na to, aby w trakcie pobierania nauki jednocześnie pracować, życiorys nie jest pusty i zawiera coś poza samymi danymi kontaktowymi. Następnie ujmujemy odbyty staż, a później konkretne zatrudnienie, zaczynając oczywiście od najwcześniejszego. Wpisujemy dokładną datę rozpoczęcia i zakończenia pracy, nazwy firmy oraz stanowisko, na jakim się wykazywaliśmy. Można też pokrótce wymienić czynności, jakie wykonywaliśmy. Nie pomijajmy wszystkiego, co ma stricte związek z danym wakatem. CV, aby zostało zauważone, musi być stworzone poprawnie, ale też czymś się wyróżniać. Do danego pracodawcy wpływają setki przeróżnych zapytań i dokumentów aplikacyjnych, więc musimy się czymś odznaczać. W tym celu dobrze jest przedstawić osobną rubrykę z naszymi zainteresowaniami. Wiele osób kieruje się schematem, wpisując to, co jest najbardziej oklepane i powszechnie umieszczane w tego rodzaju dokumentach. Przykładem może być chociażby sport, polityka czy literatura. Nie zdziwmy się, że na ewentualnej rozmowie kwalifikacyjnej otrzymamy później pytanie z tej działki – „jaką książkę Pani/Pan ostatnio przeczytała/przeczytał?”, „w jakim wymiarze interesuje się Pani/Pan sportem i którą dyscyplinę preferuje w szczególności?” itd. Uwzględniając w życiorysie co popadnie, narażamy się na kompromitację, dlatego wpisujmy szczerze. Niemniej jednak warto wyszczególnić konkretne zainteresowania, zwłaszcza wtedy, kiedy są one dość oryginalne. Pokaże to, że jesteśmy ludźmi z pasją czy talentem. Podobnie, jeżeli przedstawimy wykaz szkoleń czy kursów, w jakich uczestniczyliśmy. Jeśli są one powiązane ściśle z daną branżą, jak najbardziej warto je wyszczególnić. Na koniec natomiast dobrze jest umieścić klauzulę o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych i czytelny podpis, własnoręczny.

Przejście przez proces rekrutacyjny wcale nie jest takie proste, jak mogłoby się to wydawać. Znalezienie wymarzonej, dobrze płatnej pracy wymaga od nas wysiłku na rozmowie kwalifikacyjnej, testach czy tygodniach próbnych, jednak mimo wszystko, aby móc takową szansę w ogóle mieć, trzeba skomponować swój życiorys tak, żeby wyróżnić się wśród szarego tłumu także biorącego udział w naborze. CV jest zatem niczym innym jak naszą wizytówką i przepustką do dalszego ubiegania się o pracę. Jeżeli decydujemy się składać dokumenty aplikacyjne w innej wersji niż elektronicznej, powinniśmy zadbać o ich estetyczne dostarczenie. W tym celu konieczne jest zapakowanie CV i listu motywacyjnego w papierową, białą teczkę. Po pierwsze mamy wtedy pewność, że kartki nie zawieruszą się, a po drugie jest to dla nas gwarancja, że wyjdziemy na osobę profesjonalnie podchodzącą do kwestii zawodowych. O wiele ładniej wygląda złożenie życiorysu osobiście w siedzibie firmy niż wysłanie mailowo.

Zdjęcia